مشخصات لوله پلی اتیلن

این محصول را با توجه به چگالی آن می‌توان به سه نوع متفاوت دسته بندی نمود:

  • سنگین ( HDPE )

  • سبک خطی ( LLDPE )

  • سبک ( LDPE )

هر کدام از این انواع، در میزان دمای ذوب، چگالی، سختی و یا دمای نرم شدن و فاکتورهای این چنینی با یک دیگر تفاوت دارند که این موضوع در کاربرد آن‌ها نیز بسیار تاثیر گذار است و با توجه نیاز پروژه می‌توان لوله مناسب را انتخاب نمود. برای مثال لوله‌ HDPE از استحکام کششی بالایی در مقابل دو نوع دیگر برخوردارند و می‌توان از آن برای موقعیت‌های حساس‌تری استفاده نمود.

لوله پلی اتیلن HDPE

مشخصات اصلی لوله پلی اتیلن تک جداره

لوله پلی اتیلن تک جداره که با نام لوله تحت فشار نیز شناخته می‌شود، بیشتر در مصارف سبکی مانند انتقال آب و فاضلاب، زهکشی در کشاورزی و البته حفاظت از کابل‌های انتقال برق و مخابرات کاربرد دارد. این نوع از لوله‌ پلی اتیلنی در فشارهایی میان 2 الی 40 اتمسفر تولید می‌شوند و بسته به مواد اولیه آنها و همچنین قطر و ضخامتشان کاربردهای متفاوتی دارند؛ به طوری که با تغییر درصد مواد پلیمری و ترکیبات سازنده‌ی آن، می‌توانند برای کاربردهای مختلفی مورد استفاده قرارگیرند.

از جمله خصوصیات مهمی که لوله پلی اتیلن تک جداره را به یک انتخاب محبوب تبدیل می کند، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • وزن پایین و راحتی در انتقال
  • مقاوم بودن در برابر خوردگی و تاثیر انواع مواد شیمیایی بر روی آن
  • مقاومت قابل توجه در برابر گرما و حرارت؛ تا دمای 80 درجه سانتیگراد!
  • مقاومت بالا در مقابله با سطوح یخی و سرما تا دمای منفی 70 درجه سانتیگراد (جلوگیری از ترکیدگی حاصل از برودت شدید)
  • مقاوم در برابر تابش آفتاب
  • مقاوم در برابر ضربه و یا فشار بالا تا 16 اتمسفر
  • نصب بسیار  آسان و قابل استفاده برای انواع اتصالات متنوع در مرحله نصب

در بسیاری از پروژه های کاربردی، لوله های پلاستیکی پلی اتیلن، می توانند جایگزین مناسبی برای لوله های فولادی باشند. برآوردهای اخیر نشان می دهد که تنها 25 درصد از هزینه های صرف شده برای ایجاد سیستم های لوله های فلزی، برای راه اندازی شبکه های پلاستیکی پلی اتیلن کافی است. البته در بسیاری از این سیستم ها، پلاستیک به تنهایی کار را انجام نمی دهد  و نمی توان نقش شیرهای فلزی را نادیده گرفت. همچنین بررسی ها نشان می دهد لوله هاي پلي اتيلن به ویژه از نوع  سنگين (چگالي بالا HDPE )، کارایی بیشتری نسبت به لوله های فولادی دارند و دامنه وسیعی از کاربردها را شامل می شوند .می توان گفت امروزه كاربرد مطلوب اين دسته از لوله ها در مکان های گوناگون همچون سطح زمين، حالت مدفون، شناور و سطوح زير دريا آزمايش و به اثبات رسيده است.علاوه بر این ، این لوله ها برای انتقال آب آشاميدني، فاضلاب، موادشيميايي، دوغاب، و پسماندهاي خطرناک و گازهاي فشرده نیز مناسب هستند. در ادامه همچنان با شرکت توسن صنعت آپادانا در تولید و ارائه انواع لوله های پلی اتیلن ، لوله آبیاری ، نوار آبیاری و لوله دریپردار همراه باشید تا به مقایسه بیشتر لوله های پلی اتیلن و لوله های فولادی بپردازیم.

مقایسه برخی از مهم ترین ویژگی های لوله های پلی اتیلن و لوله های فولادی

سازگاری با محیط زیست

در تولید و استفاده از لوله هاي پلي اتيلن، آثار زيست محيطي مخربی وجود ندارد. همچنین این لوله ها دربرابر هجوم ميكرو ارگانيسم ها از خود مقاومت نشان می دهند چراكه پلي اتيلن ماده تغذيه كننده اي براي آنها به حساب نمی آید. بنابراین لوله هاي پلي اتيلن به عنوان لوله هاي مناسب برای حفظ محيط زيست قلمداد مي شوند. ولی با توجه به تركيب اكسيژن با هوا و زنگ زدگي لوله هاي فولادي اين نوع لوله ها مي تواند به محيط زيست آسیب برساند.

مقاومت در برابر مواد شیمیایی

ساختار پلی اتیلن ساده تر از ساختار تمام پلیمرهای تجاری است يك مولكول پلي اتيلن از زنجير بلندي از اتم هاي كربن تشکیل می شود كه به هر اتم كربن آن دو اتم هيدروژن چسبيده است. پلي اتيلني كه تعداد زنجيره هاي جانبي آن كم و طول آنها كوتاه باشد، پلي اتيلن سنگين یا همان پلي اتيلن خطي گفته می شود. در اين حالت هيچ شاخه اي در مولكول وجود ندارد. پلي اتيلن خطي سخت تر از پلي اتيلن شاخه اي است، اما پلي اتيلن شاخه اي آسانتر و ارزانتر ساخته مي شود.

پلي اتيلن نوع سبك و سنگين خواص و کاربردهای کاملا متفاوتی دارند، به طوریکه مي توان آنها را از دو خانوادة مجزا فرض كرد. ولی به طور کلی لوله هاي پلي اتيلن از مقاومت قابل توجهي در مقابل مواد شيميائي آلي و غيرآلي برخوردار هستند. تحقيقات مهندسي و زیست محیطی دانشگاه بركلي كاليفرنيا، نشان می دهد که لوله هاي فولادي ، اصولا در برابر مواد شيميایی مقاومتی ندارند و نياز به مقاوم سازي دارند. اين در حالي است كه پلي اتيلن در مقابل مواد شيميائي مقاوم است.

لوله های فولادی

استحکام کششی

لوله های پلی اتیلن نسبت به لوله های فولادی از استحکام کششی بیشتری برخورداند و زمانی که بارهای داخلی و خارجی به آنها فشار می آورد به راحتی می شکنند ولی لوله های پلی اتیلن هنگامی که تحت فشار بار ثابتی برای مدت زمان طولانی قرار می گیرند، مولکول های لوله ها امکان جداشدن و آزاد شدن از يكديگر را  پیدا می کنند كه اين امر باعث تقليل تنش مورد نياز براي تغيير شكل و جلوگيري از عدم شكست مي شود. مولفه هاي شيميایي که در مواد اوليه لوله های پلی اتیلن وجود دارد، مي تواند خزش بيشتري را قبل از پارگي تحمل نمايد و همین مساله حوزه کاربردی آنها را  براي اجراي پروژه هاي زيرزميني با ريسك جابجائي زمين و يا ناصاف بودن آن بیشتر می کند.

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *